ای کـــه افکـــــــنده ای از حســـــن به دلها شرری
شــــــــرری کـــز اثـــرش هیــــــــــچ نمــاندم اثری
حسنت افــــــــزون ز حــد و حدّ تو از حسن فزون
نه به مشّــــاطه نیــــــازی نه به کحــــــل البصری
مـــــــــــــادری هیـــچ نــــزا ئید به حســـن تو پسر
چو تـــو زائیــــــــــــــــــده نـگـــردید زمادر پسری
صدفی هیچ نپـــرورد دُری چــــون تــــــو که هیچ
گو هـــــــــــــــری نیــــز نیـاورد چنـــان تو گُهَری
مرده جان گر بگرفــت از دمِ عیـــسی چــــه عجب
که بگــــــــیرد دمِ عیســــی ز تـــو جان با نـظری
به نگاه تو شــــــــــــود زنــده مگــر عیسی صبح
نگهــــت ظلمــــت شب راســت چو رمــی الجمری
هست مطلوب بشــــــر هرچــه جمال است و کمال
تــو جمــــــــــالی و کمــــــــــــالی و رجاء البشری
تو بد ین غا یت خوبی که شـــــدی رشــــک ملک
ز چـــــــــه رو از نظر خلق جهان مــستتری؟!!!
هـــــــــــان بر انداز نقاب از رخ یوسف کش خود
که نباشــد اگرش ســـــــــــــــود ندارد ضـرری!!!
بی تــو از خیــــــــــــــــر اگـــــر هیـچ نشانی نبود
با قـــــدوم تو نمانــد اثر از هــــــــــــــــــیچ شری
من به تقـــــدیر احالــت ند هـــــــــــم هــجر تو را
که تـــــو خــــــــــود مُنشــــی احکام قضا و قدری
بحر بـــــی اذن تـــو هیــــــــــــهات خروشی بکند
ابر هــــــــــــــــیهات کزان صــــــاعقه آرد مَطَری
نه چو مـــــا دیـــــده کسی هیــــــــچ کجا مُنتظِری
نه چو تو در هـــــمـــــــــه ی دهــر یکی مُنتظَری
شیعه دستــــــش به دعـــــا سوی خـدا هست بلند
به امیـــــدی که شــــــود غیبـــت کبـــــری سـپری
طلعتـــــت پرتـــــو أنوار الـــــــــــــــهی است بتاب
که تو شمســـــی وبه گردت من شـیدا " قمـری "