تقدیم به بانوی عالم شعرهام:
 
کنار رود روان لحظه ی شهادت یاس
و قایق دل تنگم،  پناش قامت یاس
و شاه بیت غزل هام غصه باران است
ز لحظه های غریبانه ی حکایت یاس
همیشه پنجره ی دل به غصه ها باز  است
شیار پنجره ها رو به بی نهایت یاس
میان قطره ی فوّاره ی غزل هایم
 نکرده اشک غریبانه، ترک عادت یاس
دلم که در پی چشمان یاس پر می زد
نشسته تا که ببیند غم شکایت یاس
و در جزیره ی پَرتی نشسته ام به نگاه...
شکسته شاخه ی پر بار استقامت یاس
و خشک می شود اینجا در این جزیره دلم
و تکیه گاهِ من اینجاست...قد و قامت یاس
 
سراینده:آمنه نقدی پور