تو مثلِ صاعقه ای در هوای ابری و تار ...
کشیده ای خطِ بطلان به فتنه ی اشرار
 
به «امر و نهی» چو  « آقا » اشاره کرده ، شده ...
هزار مرتبه « لبّیک » بر لبت تکرار
 
برای شب زدگان آتشی به دل داری…
که هر سحر ز تو خورشید می شود بیدار
 
اگرچه راهِ تو سرشار از خطرها بود ...
به شوقِ یار بر این راه کرده ای اصرار
 
میانِ لشگرِ باطل ، درست چون منصور ...
سروده ای تو « أنا الحقّ » و رفته ای بر دار
 
بدون شک تو نشانی ز « مادرت » داری ...
و زخمِ سینه ات این را همیشه کرد اقرار
 
«شهیدِ امر به معروف و نهی از منکر » !!!
به روزِ حشر تو گردی مصاحبِ ابرار .

حسین احسانی فر«رهای لنگرودی»