درود بر شما
یکی از خصیصه های شعرسپید ایجاز است یعنی استفاده ی تمام وکمال از ظرفیت های کلمات
دراین دوشعر دقت کنید اولی بلند ودومی کوتاه است ومن ِخواننده دومی را بیشتر از اولی می پسندم که بدون پرداختن به حواشی ،شاعر حرفش را زده وخوب هم بر دل می نشیند
در شعر اول پنج بار از کلمه ی وقتی استفاده کرده اید واین از زیبایی کار شما می کاهد
مثلن در همان ابتدا نیازی به آوردن چقدر نیست وگویی با این دو سطر شاعرمایل است تا هر چه زود تر پاییز برسد! ودست معشوق اگر بر پیشانی اش گذاشته شود پاییز زود فرا می رسد! در صورتی که در سطور بعدی عکس این قضیه اتفاق می افتد ونگاه شاعر به معشوق مثبت می شود .این دوگانگی نگاه ضعف است وباید بر طرف شود
تابستانم دیر پاییز می شود
وقتی دستانت را روی پیشانی ام می گذاری
نگاهت
بهار را با من آشتی می دهد
در اغوشت کودکی می شوم
که در سبزه زار وجودت
به دنبال پروانه ها می دود
از من دور نشو
که پاییز در کمینم نشسته است
این متن کوتاه شده می تواند نمونه ای باشد برای استفاده از ایجاز ،شما می توانید هر جور دیگری که خواستید عمل کنید
کتاب روزنه از محمد کاظم کاظمی را بخوانید برایتان راه گشاست موفق باشید
----------------------------------
سلام
سپاس جناب اقتداری گرامی
از توجه شما
پیروز باشید