چـــون رود همـــرازیـــم  بـــا  راه تـــا  دریـــا

هـــرگـــز نمـــی گوئیـــم یـــ ا  مـــاه   یــا  دریـــا

زنده ست وشاداب است موجی که در دریاست

طـــوفـــان  کــنـــد هـــر آن تـــا  آه را  دریـــا

هـــر قطـــره بـــارانـــی دارد بـــه ســـر انگار

پیـــوستـــنی  شیـــریـن  نـــاگـــاه  بـــا دریـــا

مـــرداب  را در دل رشـــکی  شگـــرف  افـــتد

بـــر ابـــر  اگـــر  دارد ، پـــ ا گـــاه    وا  دریـــا

اقلیـــم  رؤیـــاها  سرشــــار از شــــور اســـت

همــــواره  مـــی جـــوینـــد    آ  گـــ اه  هـــا دریــ ـا 

پژمــــان  تـــر  از ساحـــل پــــیدا نخواهی کرد

وا زَد  اگـــر  موجــــی   واخـــواه   را  دریــــا