دیوانه ای که می رمد از سنگ کودکان
بیرون کنش ز شهر که کامل عیار نیست
صائب جان تبریزی

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

نخواهی داد پاسخ بعد از این حتی سلامم را
به لب جاری نخواهی کرد دیگربار، نامم را

جهان در چشم من لبریز تاریکی است از روزی -
که گیسوی تو پرکرده است صبح و عصر و شامم را

حرام است و‌ حلال است آبِ بی تو، باده‌ی با تو *
نمیدانم نمیدانم، حلالم را حرامم را...

شراب کهنه‌ی تلخی‌ست در جام وجود تو -
به تلخی داده‌ام عادت اگر امروز کامم را...

من آن سقراط عاشق پیشه‌ام که چشم‌های تو
لبالب از شرنگ و شوکران کرده است جامم را
***
مرا آواره کردی سال‌ها در شهر گیسویت
به دست مرگ از تو می‌توانم انتقامم را...

قلم، کاغذ، رگ و تیغ و جنون و چند قطره خون:
به پایان می‌رسانم بیت‌های ناتمامم را...

حسین سنگری
 

*من آن نی ام که حلال از حرام نشناسم / شراب با تو حلال است و آب بی تو حرام
_سعدی
یا عشق