سلام ودرود بر شما و پج تیرتان.

ضمن تشكر از ارمغان بهداروند عزيز بايد عرض كنم تقديم اين شعرها به حقير براي بنده افتخار بزرگي ست . نه فقط به خاطر اين كه از سوي شاعري جوان اما تثبيت شده هديه اي با ارزش گرفته ام بلكه بيشتر به اين دليل كه لابد آن قدر در عرصه شعر فاخر دفاع مقدس اعتبار يافته ام كه چنين شعرهاي شاخصي در اين حوزه به من اهدا شود .
اما فارغ از اين فرامتن ها ، متن هاي شعري "بهداروند" برخلاف آن چه شايد در مرجحله اول به نظر برسد كاملن هويت دفاع مقدسي دارند و هرگز ضد جنگ محسوب نمي شوند . هويت دفاع مقدسي تقديس گر جنگي است كه براي دفاع از مرزهاي باور و عقيده ، هشت سال طول كشيد و اتفاقن به خاطر همين هويت پاياني بر آن متصور نيست .
"پوتي هايش را واكس مي زند / مردي كه پاهايش از جنگ برنگشته است " متني كه هم بر فاجعيت جنگ صحه مي گذارد و هم در لايه زيرين تر خود از جنگي ديگر براي ابايي ندارد .
شعري كه دلش براي تفنگ تنگ مي شود و در عين حال از خس خس سينه و سرفه بازمانده اي از جنگ غمگين است .
شعري كه دنبال پيام دفاع مقدس است پس به جاي بازگشت استخوان ها آرزوي بازگشت لب هاي گم شده را بازمي تاباند .
اين شعرها عاطفه را در سطح و انديشه را در لايه هاي زيرين خود به مخاطب عرضه مي كنند پس مي توانند دو نوع عمده مخاطب را راضي كنند . مخاطبي كه دنبال ارضاي ذوق و احساسش به شعر رو مي كند و مخاطبي كه علاوه بر ارضاي ذوق دنبال اقناع انديشه ي خويش هم هست .
من در كدام يك از اين دو گروهم ؟ "ارمغان" تو چه مي گويي ؟
ممنونم

چقدر زنده است زبان شعری شما
مثل روزهای جنگ است

سلام و عرض ادب بزرگوار
درود بر شما