ای روح عـــــدالـــــت مُؤبّــــد

سیمای تــــو عصــــــمت مؤکّد

همتا تو وجـــــبرئیل در عرش        در فرش یگانه بـــــا مـــــحمّد

میـــــزان کمــــــال حقـــمداری        معیار تمـــیز نیـــــک از بـــــد

بین تو ومصطفـــــی دوئی کو؟        احمد توئی و تـــــوئی تو احمد

خورشیـــــد ســــما ضیا ندارد        خورشـــــید جمالـت ار که تابد

جود و کـَــــرَم تو را کجـا مرز؟        علـــــم لـَـــــدُنِ تـو را کجا حد؟ّ

دادیــــش نگیـــــن پادشـــــاهی        هر کـــــس به گـــــدائی تو آمد

پیشت نزده ست عیســـی ای دم     موسی نگشـــــوده بیضــوی ید

وقتی که تو علم غیــب خواندی        جبـــــریل نخــوانده بـــود ابجد

چـــــون خاتـــــم انبـــــیا ندارد        کس چون تو یکـی وزیر ارشد

در عرصه ی بی کران هستی       آوای عـــــدالـــــت تـــــو ممتد

ازجرگه ی اهل حق برون است        در شأن تو هـــر که شد مردّد

دانم به یقـــــین و قطع هر کس        انکار کــــــــند تورا ست مرتد

بدخــــــواه تو دوزخی بمیرد        هر چنــــد که گفته باشد اشهد

والله که هــــــر زمان بوَد دین        در سایــــــــه ی غیرتــت مؤیّد

این بیرق فتــــــح خیبر توست        کافراشــــــــته است همچنان قد

دردست توچون که ذوالفقاراست     کـــــــو آن که کـــند ره تو را سد

کو زهره که کس ستیــزدت چون     دانــــــد که چـــــــه باشدش پیامد

حــــق داشتــــــه ابن عبدوُد حق     آورده به یـــــــاد اگــــر پدر جد

ما را چـــــه رســـد ثنا و مدحت     گفـــــته ســــــت اگر ثنات ایزد

در شأن تو گفــــــــته ایزد پاک

لولاک لمـــــــــا خلقتُ الأفلاک

ای ناب تــــــــــرین عـــیار ایمان

سر چشــــــــــمه ی آبشار ایمان

ای ســـبزترین شکوفه ی عشق      زیبنــــــــــده ی شاخـــسار ایمان

ای فاتــــــــح قلّــــــــه ی رشادت     با جـــــــلوه ی اقــــــــتدار ایمان

تو زبــــــده تریــــــن سوار دُلدُل     جبــــریل رکابــــــــــدار ایمـــــان

پیرایه ی « لا » گرفت « الا»      بودی چــــو تو شهسوار ایمان

از غیــــــــرت تـــــو گرفته بالا     آوازه و کـــاربــــــار ایمــــــــان

از همّــــــت توست مانده جاوید     والله اگــــــــــر شعـــــــار ایمان

زابنـــــــاء بشر تـــو گر نبودی     کی داشـــــت کس انتظار ایمان

در صعب ترین مصــــــاف باطل     نیروی تــــــــــو گشت یار ایمان

ایمان چه عجب که جاودان است     کردی چو تــــــو جان نثار ایمان

تا هست خـــــدا در اهتزاز است     دین ، رایــــــــت برقـــرار ایمان

گر هست چه باک از هر آسیب        در دســــــــــت تو اختیار ایمان

دُرّ صـــــــدف رسالتــــــــــی تو     یعــــــــــنی همــــه اعتبار ایمان

ای مرکز ثقــــــل هر چه عصمت     ای رکــــــن و اساس دار ایمان

ای قلب تپنــــــــــده ی عــــدالت     آبــــــــــاد ز تــــــــو دیار ایمان

تاج تو به « لافــــــــتی » ببالد    دست تو به « ذوالفقار » ایمان

آنکو نزَنَــــــــــد دم از خدائیت      مشــــــــــکل بود از تبـار ایمان

ایزد علی و علی تو یعــــــــــنی      تو خالــــــــــق و کردگار ایمان

ای ساعـــــــــــد أیمـــــن محمّد      ای میر طــــــــــلایه دار ایــمان

تو شــــــــــأن نزول انشراحی      شالــــــــــوده ی ابتکار ایمان

 در شأن تو گفــــــــته ایزد پاک

لولاک لمـــــــــا خلقتُ الأفلاک

سوگند به کــوه و دشت و صحرا    سوگند بــه جــزر و مدّ دریا

سوگند به هر چه هســت محبوب     سوگند به هر چه هــــست زیبا

سوگند به هر چـــه هست پنهان     سوگند به هــــر چه هست پیدا

سوگند به هر چـه هست مجنون    سوگند به هر چه هــــست لیلا

سوگند به اشـــک و آه مظلوم      سوگند به ســـــوز و داغ دلها

سوگند به اســوه های عصمت    سوگــــند به سوژه های تقوی

سوگند به هود و لوط و یوسف  سوگند به نوح و خضر و عیسی

سوگــــند به یوشع و  سلیمان      سوگنــــد به اســـمَعیل و موسی

سوگند به غــــار کهف یا ثور   سوگند به کـــــــوه طور سینا

سوگــــــند به هل أتی و کوثر   سوگند به عادیــــات و شوری

سوگنــد به ذاریات و زخرُف   سوگند به نصر و فتح و أعلی

سوگند به نحل و نمل و انسان   سوگند به أنبیــاء و طـــــــــــه

سوگند به صاد و صفّ و صافّات   سوگند به رعــد و حجّ و اسراء

ســـــوگند به انفـــطار و تکویر     ســــوگنــــــد به نازعات غرقا

سوگنـــد به ســـوره ی قیامت     سوگـــــند به سوره های أخری

ســـوگند به لــــــیل مُظلَم خصم     سوگنــــــد به روز روشـــن ما

سوگند بــــــه دخــــتر تو زینب     سوگـــــــــــند به همسر تو زهرا

سوگند به جــــــــــوهر تــــــبرّی     ســـــوگنـــــد به گوهر تولا

سوگنــــــد به ذات أقــدس حق   سوگند به حقّ حــــــــی ّ یکـــتا

سوگند به مولِــــــدِ تـــــو کعبه     سوگنـــــــد به کعبه قبله ی ما

در شأن تو گفــــــــته ایزد پاک

لولاک لمـــــــــا خلقتُ الأفلاک