قطره پیش اقیانوس
من در نگاه مهربان مرد. سرو صبوری را رها دیدم
هم دردهای مردم خود را .هم رد پائی از خدا دیدم
جان خسته ترازرملها میبرد.گردابی از چون و چرا من را
اما  میان چشمهای او. یک  پاسخ  دیر اشنا دیدم
خرد وخراب وخسته وغمگین.چون رودهای خشک تب کرده
وقتی دلم لرزید جا خوردم. جان را که از تن ها جدا دیدم
دیدم که اسرار مگو را مرد .در سینه پنهان کرده چون یاقوت
دیدم که صبری چون حسن(ع) دارد. بر دردهای بی دوا دیدم
شاید سکوت قبل طوفان است. تنها خدا و مرد می دانند
من در نگاه عاشق و گرمش.طوفان داغ واژه را دیدم
ما برکه های کوچکی هستیم. پر از خیال رفتن و دیدن
او جذر و مد را زندگی کرده .صد بحر بر او مبتلا دیدم
در گرد بادی داغ و سوزنده .اشکی میان دیده پرپر زد
وقتی که دنیا مات و ابری شد.دل خالی از چون و چرا دیدم
یک جمله یک امید یک سوقات .یک هدیه ی ارزنده ی جاوید
هر روز صبح و ظهر و شب با صبر.رکعت به رکعت رد پا دیدم .
بااحترام و عشق فراوان تقدیم به رهبرم.
یادگاری از دیدار شاعران با نایب صاحب الزمان  درنیمه ی  رمضان 93