باید کنار پیکرت سنگر بگیرد
تا خاک پایت را کمی در بر بگیرد

دیوارها برشانه هایت تکیه دادند
تا قاب عکست کوه را  ازسر بگیرد

دست خدا از آستینت شعله ور شد
تا دست تو تا اسمان ها پربگیرد

خمپاره هم عطر تنت را دوست دارد
اغوش وا کرده ست...محکم تر بگیرد

آویخته ماه از پلاکت !قصد دارد
از پای تا فرق سرت را زر بگیرد

رفتی بمانی و نماندی تا بمیری
تا فلسفه از  بودنت باور بگیرد

 درنبض خاک میهنم خون تو جاریست
دریا سرِ پا مانده تا لشکر بگیرد

باید قیامت را به چشم خود ببیند
هرکس که خیر میهنم را شر بگیرد

باید دهان سرخ رگ ها را ببندد
شاید تو را از خاک این کشور بگیرد

سربند "یازهرا"ی تو مانده ست غم را
ازچشم های ساکت مادر بگیرد