آغاز كار، خون گلو، قصه را نوشت

آهسته سر بريدن يك تشنه را نوشت

حس لطيف خواندن قرآن به روي ني

تلخ است، تیزی يك دشنه را نوشت

بايد بساط رنج اسارت به پا نمود

دل كندن از زلال ترین چشمه را نوشت

امروز جاي سرت روي نيزه است

تشت طلاي محملت آن صحنه را نوشت

وقتي نشست بر لب تو چوب خيزران

در زير تازيانه لبم، شکوه را نوشت

"امّن يجيب" خوانده ام از شرّ دشمنان

ویرانه، سر، خلوت يك بچه را نوشت

آن دم ميان خاك به دامن نشسته اي

شاعر شكست، سينه زنان گريه را نوشت

از هر طرف صداي عطش مي رسد به گوش

صاحب عزاي فلك روضه را نوشت