فکرش را بکن

زمان دچار سونامی بشود

و یکی مثل تو

به آرزوی آب نبات های چوبی  ِ کودکی

یا یکی مثل من

                       به آرزوی هرگز متولد نشدن

                                می رسید باز ؛

چه می شد اگر خدا

می آمد و می گفت به آدم ها

غرض از اینهمه انفجار و گسست

                              برای بازگشت نطفه ی ما ست

                                       به درون ِ همیشه ی حوا ...