در کوچه ها یت
        آسمان افتاده بود
تو پنجره بستی
       خاک شدی 
من آغوش شدم
چشم هایت را باز کن
       دارم از آسمانت رد می شوم 
               چقدر زمینت دست به دست می شود!
پاره پاره  در زمین
            منتشر شده ای 
                و هیچ کس خطت را نمی خواند
فریاد بزن
      که ای تمام فرمت ها
            یاخته های کوچه گردم را بگیرید 
                         ودوباره ظاهر کنید
این منم
 سارق یک مشت گندم
             که زندانی ات شده ام
                             تا ابد
آسمان 
دست خورشید که  بالا می گیرد
                  پنجره ای باش
                                   باز 
                         بی جداره ها ی  سقیفه