بسم الله النّور

بخشی از یک شعر قدیمی...
تقدیم به ساحت امیرمؤمنان علی (علیه السلام)
 

تا به رخسار ورق نام «علی (ع)» پیدا شد
قلم از شوق به رقص آمد و کاغذ تا شد

با شما شعرم از آغاز زبان وا کرده
تا غزل گفت: «علی(ع)»، قافیه اش «زهرا(س)» شد

نه فقط سینه ی طبع من از این نور شکافت
بندبند دل کعبه به هوایت وا شد

چو نبی(ص) دست تو را تا خم افلاک کشاند
راز معراج تو بر شانه ی او افشا شد

مگر این طایفه «من کنتُ»ی او را نشنید
پس چرا .. آه ... چرا ... آه... علی تنها شد؟

***

مردم! اسلام علی وار به غایت تنهاست
تا علی را نشناسیم ولایت تنهاست



+التماس دعای فرج