دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

غروب دریاچه-یک سپید اجتماعی

غروب
خستگی شهر را
       به دریاچه می ریزد
با هرچه
چراغ ست در مسیر
 آپارتمان­ها
قوطی کبریت­ های­ست
که روی آب می ­لرزند
و دریاچه
لحظه­ های بیکاری دختران دم بخت
                              را قورت می­ دهد
                           با متلکی که پسری یاد گرفته
  که می ­بایست دکتری باشد
برای این همه درد
من اما
به تو فکر می ­کنم
به خودم
و به طفلی
که کباب را
از روی دست همسایه
                          می ­نویسد
و نقاشی می­ کند
قوهایی را
که سر از بالش اغنیاء
 در می­ آورند
          تا قلبی بکشد
                به وسعت پدر و مادرش
 
 

---

---

   تاریخ ارسال  :   1393/7/30 در ساعت : 0:11:17   |  تعداد مشاهده این شعر :  675

---

---