بی تو  تمام  خاطره ها   تار می شود
سقف  زمان به لحظه ام آوار می شود

واژه   به   واژه  پیش ردیفت   ترانه ام
حلاج  می سراید و  بر دار  می شود

در  اوج   آسمان    سپید       شبانه ام
مهر  حضورناب  تو   سرشار   می شود

گفتی    همیشه  آه   همیشه   همیشگی
 بی من  همیشگی تو تکرار می شود

می خوابم و خیال تو در افسانه های من
افسانه   خیال   تو     تبدار     می شود

 با هر طلوع  حسرت یک رویش قشنگ
در من  زنی  نهفته که   بیدار  می شود

چون    قاب  خالیم   پر  تنهاییم   ببین
زنگ صدای لحظه که انکار می شود

دیشب به  خواب سرزده مهمان من شدی
رفتی  و باز حال  دلم    زار   می شود

از بوی  ناب عطر   کلامت    شکفته شد
صبحی که در نبودن  تو تار   می شود

چایی و قند و باز غروب و غم و  غرور
در ساعتی  که  ثانیه   نشمار  می شود

در بند می شود   پر پرواز  شعر   من
وزن و ردیف  و قافیه  اجبار  می شود
.......................................................
                  افسانه