دلم،
به نازكي ی بال شاپرك - بانو!
نشست روی نگاهت
                       ترك ترك – بانو
 
ميان آتش وديوار بي كسي، هرشب
من و مقابله با درد،
                    تک به تک - بانو!
 
وَ روح من كه پر از مرگ هاي تكراري است
به زنده بودن خود نيز كرده شك بانو!
 
هنوز اول بیداری است شعرم را
به زخم ِ خوابم اگر می زنم نمک بانو
**
 
 
تو را نمی برم از خاطرم، سپیده ی یاس
وَ ماجرای تو؛
هم آب،،
هم فدک؛
بانو!