من و تنهایی و کوهی فسانه

تویی بر عمــر کوتاهم بهانــه

اگـر وصلت بود بـاد سحرگــاه

چنان آتش کشم سویت زبانه

*    *    *

قرار از جان ربودی-جان-به تدریــج

ز اسطرلابِ¹ غم بستی دوصد زیج²

مشو حیـران از این بابت که روزی

"حزین" از حزنِ جانم شد ز لاهیج

*    *    *

در این شوریده زار سرد و بی روح

منم گمگشتــه ای تنها و مجــروح

نفسهــای مسیحــایِ تـو بردست

به سرمنزل بســاط کشتــی نـوح

*    *    *

------------------------------------------------

پی نوشت:

1-اسطرلاب:  وسیله بسیار کارآمدی در نجوم و رصد بوده است.

2-زیج: نتایج رصد توسط اسطرلاب معمولا در جداولی به نام زیج ذکر می شده است.