بانگاهی دل ما را تو مشوش کردی 
آنچنان گیر ، که مستوجب آتش کردی 
هر کسی با تو نشسته است نمی فهمد که... !
زیر چشمان سیا مست هلاکش کردی
حافظ از روی تو با لهجه ی تاجیکی گفت:!
"عاشقی شیوه رندان بلاکش "کردی 
هر زر ناسره ای پیش تو آمد یک آن 
با تب وتاب تنت سکه ی بی غش کردی
گر نظر بازی با سنگ کنی! لعل شود 
قلب ما را تو به خونابه منقش کردی 
چارده قرن فقط سلسه ی شاعر ها
غزلی ساده سرودند وتو دلکش کردی
گر به ما دل ندهی دست قضا خواهد چید 
لاله ای را که تو چون اشک سیاوش کردی 

2

اینروز های بی تو سراسر جهنمی 
در دام خود گرفته مرا حس مبهمی !
حسی که حال وروز مرا پر کشیده است 
تا بی قراری گل مصلوب مریمی
ای آرزوی دار زده بر عمود سرخ! 
خونین دلیم از تو نباشیم بی غمی1
مارا اگر چه غم به مصیبت کشانده است 
آنرا نمی دهیم به شادی عالمی