بسم الله الرحمن الرحیم

چقدر گریه می کنی؟؟ مگر چکار کرده ایم؟
تو را به درد بی کسی فقط دچار کرده ایم!

به گوش چاه می روی شکایت از چه  می کنی
که ما هر آن چه کرده ایم آشکار کرده ایم

بهار هم نشانه اش مگر نه این بنفشه هاست؟
فقط کمی بنفشه بر تن بهار کرده ایم!

اگر که غنچه ی گلت دگر نفس نمی کشد
اشاره ای به میخ در به یک فشار کرده ایم

به پشت در کسی نبود غیر غاصب فدک!
که مشت و سیلی و لگد به او نثار کرده ایم

به خاک چادرش قسم! که ما میان کوچه هم
نگاه چپ به او فقط یکی دوبار کرده ایم
***
بریز اشک و ناله کن ولی به ما که قدر خود
به اشتباه فاحشی حقیر و خوار کرده ایم

و چاره ای نبوده جز همین که بعد ماجرا
به سمت جاده ی عدم چنین فرار کرده ایم