به عشق روی محمدبه عشق روی علی

 غزل سروده ام ای عاشقان عجب غزلی

غزل که نورعلی نورگشته با نامش

سروده این دل مست ازشراب لم یزلی

به هر کجای جهان بنگرید دریابید

بجزعلی نبود بهر حضرتش بدلی

علیست آیت عشق خدا به عالم دل

علیست جلوه ی ذات خدا و نورجلی

نه در ارادت اوهست مثل و مانندی

نه در اطاعتش ازحق نشانه ی خللی

به جزخدای احد در پرستشش نامد

نه لاتی و نه عُزایی نه وُدی وهبلی

غدیرچیست؛بجزجرعه ای زبحرولا

غدیر چیست؛ بجز آیت ولای ولی

ندیده آدم و عالم از ابتدای جهان

به چشم مثل علی درمسیرعدل، یلی

نمونه ی بشرکاملی که خلق شده ست

و کیست آنکه بیارد برای او مثلی

کجا تحمل نور جمال او دارد

کجاهمانکه به شب جانموده است بلی