کاروانی است که با شوق نگار آمده است
آفتابی که چنین در شب تار آمده است

موج در موج پر از گوهر نایافتنی است
این که بر شانه ی اروند سوار آمده است

گفته بود از سفر حادثه برمی گردد
بعد سی سال سر قول و قرار آمده است

گرچه در سردترین روز زمستان می رفت
همنوا با نفس گرم بهار آمده است

ای خوش آن ابر که باریده به صحرا یک عمر
تا چنین لاله در این دشت به بار آمده است

***
آسمان را به دل تنگ قفس خواهد برد
آنکه با بال و پر بسته کنار آمده است...