درود بر شاعر ارجمند این شعر نفیس
از خواندن شعر لذت بردم و البته استفاده هم کردم به نظر من با شعری روبرو هستیم که هم دارای مضمون نو و هم با نوعی هنجار شکنی در قافیه روبرو هستیم
با ورود به دایره واژگانی شعر اینطور تصور می شود که احساس شاعر در فضای اندیشه اش در طیران بوده است و از داشته های ذهنی اش در موضوعات مختلف توانسته بصورت موفق استفاده بکند گریز به صحنه های مختلف تاریخی و جغرافیایی نیز از ویژگی های بارز این شعر ارزشمند است
چالوس / یهودا / رضا خان / دریا یوسف دبستان یمن ووو موضوعات مختلف دم دست شاعر بوده که هرکدام در فضای ذهنی شاعر می توانسته از کارکردهای خلاقانه ای بهره بگیرد و حرکت های مختلف را برای صحه گذاشتن بر موضوع اصلی شعر مورد بهره برداری قرار دهد .
فرم بخشیدن و فضا سازی برای رسیدن به هدف در شعر سیطره ی شاعر را بر اهمیت موضوع مورد نظرش می رساند . که از این بابت خوب است اما هرکدام از این تصاویر ملموس تا چه حد توانسته توقعات شاعر را برآورده نماید به نظر مخاطبان بستگی دارد . اصولن تجمیع تصاویر مختلف در شعر یک هنر ارزشمند است .
و اما در مورد قافیه قافیه ها مدام در حال تغییر ند حرف روی گاه در دل خود قافیه است گاه در دو واژه قرار گرفته که بعضی از منتقدان در حوزه ی قافیه می پسندند و بعضی نمی پسندند اما با توجه به اینکه در شعر بزرگان ادبیات مثل حافظ سعدی و حتا استاد شهریار نیز مسبوق به سابقه است . به نظر من بر زیبایی کلام افزوده است و نوعی تنوع و مسئولیت را بر گردن قافیه نهاده است و شاعر خواسته با این کار واژه های قافیه در شعر هرز نباشد .
حافظ در غزلی خدا را صبا را وفا را با مدارا هم قافیه کرده است و استاد شهریار نیز با همین نوع کاربرد قافیه برخورد کرده است در شعر مشهور علی ای همای رحمت ...
هما را خدا را کربلا را با مدارا و شهریارا هم قافیه نموده است .
شاید اگر شمس قیس بود این نکته را در مبحث قافیه لحاظ می کرد زیرا عروض و قافیه ی شمس نیز برگرفته از شعر شاعران ماقبل اوست .
شعر از نظر زبانی نیز دارای الگوهای خوب همزمانی شاعر عزیز می باشد .
با احترام به این شعر و شاعر ارجمندش