استاد موسوی و وزن باختگی در شعر؟ شگفت زده شدم....این دوبیت از هر حیث ضعیف و لایتچسّب است.شعری نیست که «مرحبابکم» و «دستمریزاد» کسی را از پی داشته باشد.شعری نیست که وقتی شاعر خواند ، مخاطب بگوید «اعد» و از طرف شاعر «هنیئا مریئا» به دنبال داشته باشد.مصراع سوم از وزن خارج شده است ....خوب است تقطیع کنم:
عاشقی کا/فعلاتن...رظریف اس/فعلاتن...ت ظریف/ فعلن.....شیوه ی مر/فعلاتن....دشریف اس/فعلاتن...ت شریف/فعلن...(تقطیع تا اینجا درست)...اما:می زند خن/فعلاتن...ده کنان دا/فعلاتن...داناالحق/فعلاتن....گویی/فعلن...(می بینید که یک فعلاتن اضافه دارد ؛ یعنی به همان اندازه وزن زیاد شده است و همخوانی با دو مصراع قبلی ندارد)....مصراع آخر هم درست است ؛ یعنی مطابق مصراعهای اول و دوم است....ظاهرا این دوبیت فی البداهه است ؛ اما هر فی البداهه ای را نباید منتشر کرد مگر اینکه دارای مضمون شگفت یا دلربایی باشد.حال بگذریم از مرتبط نبودن مصراعهای سوم و چهارم باهم.مضافا اینکه در کار ظریف «داد اناالحق زدن» هیچ محلی از اعراب ندارد.اولا خنده کنان کسی داد آن هم از نوع اناالحقی اش نمی زند.ثانیا «اناالحق» در اینجا اصلا تعبیر به «حق را گرفتن» و «حقی را زنده کردن» نمی شود....تا کنون شعری به این بدی از استاد موسوی نخوانده بودم.....

سلام بر استاد و شاعر بزرگ جناب خوش عمل
تمام عرایض حضرت عالی در خصوص شعر جناب موسوی درست و غیر قابل انکار است
فقط خواستم نکته ای را عرض کنم و آن این است که جناب موسوی کوشش نموده است که برداشت دو گانه ای از ظریف در این دو بیت جار ی بشود یعنی مخاطب ظریف وزیر امور خارجه ایران و منصور حلاج نکته دان و نکته سرشت را در آینه ی این شعر ببیند
این کوشش تا این جا قابل تقدیر است یعنی جناب موسوی عزیز خطر بسیار بزرگی را بر خود پذیرفته که می خواهد دو شخصیت متفاوت را در منشور شاعرانه خود ارایه دهد
این ریسک پذیری البته شایسته تجلیل است و چه بسا از قبل همین خطر پذیری هاست که شعر راه نو و جدید خود را می یابد
اما شاعر وجه مشترکی که در وزیر امور خارجه ایران و منصور حلاج دیده است فقط خنده است خنده منصور حلاج بر سر دار و خنده جناب ظریف در برابر خانم اشتون و یا این خانم جدید که که اسمش را نمی دانم (دانه فلفل سیاه حال مه رویان سیاه اما این کجا و ان کجا )
این دو خنده نمی تواند در فضای جد متبادر کننده مفهومی باشند .چرا بر سبیل طنر می توان کار هایی با این خنده ها کرد که شاید جناب موسوی هم می خواسته است همین راه را برود که بخوبی جنبه و لایه طنز شعر اشکار نشده است
مشکل وزنی را هم که فرمودید کاملا درست است و لی مصراعی به عنوان جانشین در داخل اوکلاد دیده می شود که وزن آن درست است اما اگر ان را بپذیریم دیگر رنگ وبوی ان داستان تلفیق ظریف و منصور حلاج کم رنگ می شود

درود بر شما استاد موسوی
و درود بر استاد خوش عمل کاشانی بزرگوارم
------------------
سلام و درودبرشما
تفضل.خوش آمدید
ماجورباشید ان شاء الله