مرضیه جانم شعر زیبا و خوش آهنگی ست اما یکی دو جایش می تواند تغییراتی بکند به گمانم.

گر چه خود فرزند دی ماهم ولیکن سال هاست
از خزان مطلقِ گل های قالی خسته ام!

استفاده ی به جا از کلمات و درست چیدن آنها از آنجا که قرار است در نهایت معنای شاعرانه ای را به ذهن ما برسانند، یکی از مهمترین دغدغه هاست در شعر....
فرزند دی ماه بودن با خستگی از خزان زیاد نمی تونه ارتباطی برقرار کنه مگر اینکه خزان و زمستون رو با هم یکی کنیم و در نهایت بگیم منظور این بوده که من گرچه خودم فرزند دی ماهم اما خسته ام از زمستان. که خب با توجه به این که خزان فصلی ست جدا از زمستان و کاملا مستقل (!) به همین دلیل این بیت در معنا دچار یک عدم شاعرانگی ظریف میشه که می دونم تو عزیز ِشاعرپیشه ی رو به اوج، حتما خیلی بهتر از اینها رو می تونی به جاش بگذاری... و البته این تنها نظر شخصی من بود که تو و دیگر عزیزان می توانید با آن مخالف باشید.
موفق باشی عزیزم.

سلام
خيلي به دل نشست خانم عاطفي عزيزم

خواستم عاشق شوم اما نمی دانی چقدر
از تب تغییر و از حالی به حالی خسته ام!

ممنون که انقد با حوصله و تواضع اشعار دوستان را پیگیری میکنید..
چندین بار قصد تشکر داشتم اما مجال نبود

ان شاالله موفق تر باشید وهمین طور خاکی
خانم عاطفی بزرگوار
یاعلی

سلام مرضیه جان
زیبا سرودی عزیزم ... خسته نباشی

مرسی از این شعر زیبا مرضیه جان

سلام و عرض ادب خواهر عزیزم خانم عاطفی
همیشه از خواندن عزلهای زیبای شما لذت برده ام
ترکیب واژه ها و تشبیهات و احساس درون شعرتان همیشه بی نظیر و خواندنیست .
سپاس .... هزاران

خسته نباشی بانوی عاطفی غزل

غیر من، دیدم که حتی ناودانِ بینوا
گفت: بس کن آسمان! از خشکسالی خسته ام!

بسيار زيبا. آفرين.