می شمارم جمعه ها را باز نا  آرام تر
در میان آشنایان     باز هم    گمنام تر
 
فرصتِ  آدینه ها هر هفته کمتر می شود
باز می گیرد گلورا بغض  ، نا فرجام تر
 
سیب های سرخ  تا با  خدعه می افتند  باز
شهرت شیطان شود در این جهان خوش نام تر
 
خالی ِ دنیای ما  با آرزویت پر شده
آرزوهامان مبادا   اینچنین   ناکام تر
 
حربه ی فریاد چون سودی ندارد  لا جَرَم
ندبه می خوانم برایت زیر لب آرام تر

اکرم بهرامچی