با تو صحرا باز دامانش بهاری می شود

لحظه لحظه عشق چشمانش بهاری می شود

هر که در پاییز بر چشمان تو دل بسته است

حال و احوال پریشانش بهاری می شود

تا قدم بر شهر قلب بی قرارم می نهی

کوچه ی تنگ و خیابانش بهاری می شود

حضرت موسی بن جعفر با تبسم های تو

رنگ تنهایی زندانش بهاری می شود

هر که در وصف کمالات تو شعری گفته است

شک ندارم فصل دیوانش بهاری می شود

کشور ایران به یمن خنده هایت بی گمان

در زمستان هم خراسانش بهاری می شود

قلب من قحطی زده!چشمان تو باران عشق

قلب من با تو بیابانش بهاری می شود

در حرم رو به ضریحت عشق بازی کرده است

بی گمان شعری که پایانش بهاری می شود