به یاد جان باختگان حادثه منا  به ویژه 52 تن از همشهریانم که در این حادثه تلخ آسمانی شدند

مهمان كشي

گفتند اين جا قطعه اي از آسمان است
هر كس قدم بگذارد اين جا، در امان است

جا پاي اسحاق است و ابراهيم و آدم
يعني كه اين جا خانه ي پيغمبران است
رد مي شده از هر گذرگاهش اميني
هر كوچه اش ياد آور صد داستان است
با اشتياق آهنگ اين جا كرده بوديد
اين خانه را گفتند از آن لامكان است
با اعتماد احرام را بستيد، يعني
وقت برائت جستن از اهريمنان است
قصد مِنا كرديد در آن روز، اما
غافل از اين كه طرح شومي در ميان است
از هر طرف راه نفس ها را گرفتند
با خود نگفتند اين جماعت ميهمان است
بالا زدند از كينه آنگاه آستين را
آن آستيني كه درآن شيطان نهان است
[حتّي تهمتن جان نخواهد برد بيرون
وقتي شغاد، اين نابرادر، ميزبان است]
دنيا، از اين ها ميهمان كش تر نديده ست
اين شيوه ي اجدادي اين خاندان است
مهمان كشي آيين اين قوم است انگار
نامردي از آغاز،كار اين جهان است
لب تشنه جان داديد در دستان خورشيد
مرگي چنين، افتادن يك كهكشان است!
بد جور آتش در دل اين باغ افتاد
بر شانه ي ايران من داغي گران است!
در قتل عام ياس ها، آن هم در اين فصل،
من حتم دارم پاي شيطان در ميان است!