من به رخسارت نگاهی آسمانی می کنم                   وآن دو با چشمان زیبایت تبانی می کنم 

هر که را آرند گویم من ز رویش خسته ام                 وز ز روی تو چنینم شادمانی می کنم 

جان من در دست تو همچون شراری خرده جان          وز برای جان بدادن لحظه خوانی می کنم 

جان که سهل استش بدادن در رهت جانان من            روح و جسمم را به پایت ذبح و فانی می کنم

هر چه اقبال آن تو وآن هر چه ادبار آن من                اختر زرین برایت فال خوانی می کنم

لیل هستش آنکه مجنون را جنونش داده است             من برایت از جنون مجنون سرایی می کنم

ای هما بر خیز تا این خفتگان بینا شوند                  ور نه بر اینان بباشد موی بافی می کنم