درود و سپاس فراوان بزرگوار// پایدار باشید

سلام علیکم سید بزرگوار
حضور ارجمند و نظر لطف شما را سپاسمندم // در پناه حضرت حق باشید

سلام و درود بر شما جناب عبد اللهی عزیز // ممنون و سپاسگزارم / زنده باشید

سپاسگزارم حضرت دوست جناب مهندس پور کریمی عزیز // زنده باشید// یاحق

درود بر سید بزرگوار // زنده باشید

درود بر استاد عزیز و ارجمند حضرت دوست جناب دکتر روحانی

استاد عزیز حضرتتان بهتر از من می دانید که در اوزان دوری که می گویند وسط مصرع حکم پایان مصرع را دارد و می توان هجای کوتاه را به هجای بلند تبدیل کرد و بعد از پاره اول هر مصراع وقفه یا مكثی بالقوه یا بالفعل وجود دارد ، این مکث قاعدتا نباید در وسط کلمه اتفاق بیفتد . به دیگر عبارت در وسط مصرع کلام تمام است.و کلمه ای نباید میان دو پاره ی وزن بشکند اما در پیشنهاد حضرتتان نیم مصرع نخست ناتمام می ماند و{ {بارور باور است ا ز ایمان ما//ت و مبهوت هر چه شکاک است }} می بینید که کلمه {{ مات }} در وسط مصرع می شکند و جزئی از آن در نیم مصرع نخست و جزئی دیگر در نیم مصرع دوم قرار می گیرد . البته این نکته را نیز در نظر داشته باشید که در پیشنهاد حضرتتان نیم مصرع نخست یک هجا کم می آورد { بارور باور است از ایمان = فاعلاتن مفاعلن فع} و نیم مصرع دوم اگر تمام کلمه مات را به آن ملحق کنیم وزن درست است { مات و مبهوت هر چه شکاک است = فاعلاتن مفاعلن فعلن} . بله اگر انچنانکه حضرتعالی کلمه ی { پس } را از مصرع حذف کرده اید این کلمه سر جای خودش باشد تعویض جای دو پاره ی مصرع از نظر وزنی مشکلی پیش نمی آورد اما از نظر معنایی این اشکال پیش می آید که وجود کلمه ی { پس } در پایان مصرع مفید این معناست که بیت بعد متفرع بر این بیت است . اما اگر کلمه ی { پس } در پایان نیم مصرع نخست قرار گیرد مفید این معنا نخواهد بود !!! از این رو به گمان من به همان ترتیبی که در متن ملاحظه می فرمایید بهتر به نظر می رسد . اینگونه نیست استاد عزیز ؟

حضور ارجمند و نظر لطف حضرتتان مایه ی مباهات است استاد عزیز . سپاسگزارم . زنده باشید و در پناه حضرت حق

درود بر شاعره فرهیخته خانم مستشار نظامی // ممنون و سپاسگزارم