مادرانه4
 
"مرثیه مادر"
 
این ترانه ی غمگین را به بهانه یکمین سالگرد عروج مادر عزیزم سرودم...
 
تقدیم به الهه ی تمام غزل هایم مادر:
 
می خوام برات غزل بگم
صدام داره می لرزه
ترانه با خاطره هـات
یه زنـدگی می ارزه
 
دسّای من می کـــشه درد ِ
قلبتو می  ش ک ن ه
مادر خدا پیش غمات
زانـو زمیـن می زنه
 
وقتی به تو فِک می کنم
خدا میاد توو یادم
فرصت پاک کردنتو
به خاطـرم ندادم
 
می خوام بگم، وقتی
که کوله بار ِ مرگو بستی
عهدتو با درد و غمای
 زندگی شکستی
 
وقتی چشـای ناز ِ تـو
نیـاز ِآخرم شد
بهونه گیری شبـام
دیدن مـادرم شـد
 
وقتی به تو فِک می کنم
خدا میاد توو یادم
فرصت پاک کردنتو
به خاطـرم ندادم
 
وقتی همه دنیـا مِثِه
 پنــاه ِ مـادرم نیس
مثّه یه کابوس ِ برام
که سایه ی سرم نیس
 
دنیا یه زندونه که من
روو میله هاش نوشتم
مادر که رف تا پای مرگ
 اسیر سرنوشتم
 
وقتی به تو فِک می کنم
خدا میاد توو یادم
فرصت پاک کردنتو
به خاطـرم ندادم
 
پُشت سَرَم خاطره هات
 دووره و دوس داشتنی
معنیـه مــادر چیه جز:
خاطــره های تنی
 
یاد تو زندس توو دلم
 با تو نفس می کشــم
زنده به گورم بعد از این
 از همه دس می کشــم
 
وقتی به تو فِک می کنم
خدا میاد توو یادم
فرصت پاک کردنتو
به خاطـرم ندادم
 
رو خاک ِ تو چشـای من
 دنبال ِ ردّ پاته
سجّاده رو سنگِ سیات
 دفتر ِ خـاطراته
 
مُهر ِ نمازت که شبا
همدم غصّه هات بود
توی چشـای خیس ِ من
 رنگ ِ غم ِ نگاته
 
وقتی به تو فِک می کنم
خدا میاد توو یادم
فرصت پاک کردنتو
به خاطـرم ندادم
 
ترانه سرا: آمنه نقدی پور
جمعه ۱۳۹۲/۰۶/۲۲
 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آخر نوشت:
مادر خدای عشق خدای درد، دنیا همیشه پیش تو کم آورد…