«عشق آتش بود و خانه خرابی دارد»

لذتش تا به ابد رنج و عذابی دارد

گر تو با معرفت عشق مهیا نشوی

وادی عقل عجب راه خرابی دارد!

امتحانیست پر از مساله مبهم و سخت

که قبولی ی در آن حد نصابی دارد

آشکارا نشود سر ازل تا به ابد

راز و رمزی است که در پرده حجابی دارد

کوه قاف است گذرگاه محبت در دل

آن که پر زد به برش بال عقابی دارد

شور عشق و غم عشق و شرر سوختگان

هیجان در هیجان و تب و تابی دارد

مرغ آمین که به امداد قلم می آید

گام هایش نفس پا به رکابی دارد....

           زهرا علی بابایی