اوراق خالی و دلی لبریز دارم

قدّ تمام سال ها پاییز دارم

دار و ندارم را به یغما برد دنیا

یعنی که بختی بدتر از چنگیز دارم

باقی نماند از تو مرا چیزی به غیر از

دفترچه ی خیسی که روی میز دارم

هی اشک می ریزم تو را هی می سرایم

من در سرودن ها چه افت و خیز دارم

هر روز صحبت از تو و نامهربانیتْ

با بوته های سبز ِ در جالیز دارم

از سهم دریای تو من تنها و تنها

موج غم و گرداب رعب انگیز دارم
 

آدم به آدم می رسد روزی یقیناً

جایی تو را می بینم و من نیز دارم... !



حنظله ربانی