کاش تا آتش بگیرد دودمان فاصله

سوختن، آتش گرفتن ، ارمغان فاصله

کاش تو می آمدی آتش به دل ها می زدی

کاش! با اسب سفید کاروان فاصله

شرحه های عشق تو اینگونه شعرم می شود

حس امنیت در این دار الامان فاصله

از ازل مهمان خلوتگاه روحت بوده دل

تا ابد دل داده ام بر میزبان فاصله

تا زمین می گردد و بال مرا بسته است غم....

وا نمی گردد پرم در آسمان فاصله

شرح دادم تا حدودی درد هجران تو را

شرح حالی نیست کامل در بیان فاصله

من نماز وصل خواندم با قنوتی از غزل

ذکر آرامش همانا با اذان فاصله.......

          زهرا علی بابایی