(بهار)

بهار ایستاده است

در چشم انداز پنجره ای که

رو به آفتاب گشوده ای

رو به روشنایی آب

باد ها زوزه کشان

می آیند و می روند

پنجره ها را به هم می کوبند

شیشه ها می لرزند

خیس می شوند و

قندیل می بندند

خسته که شدند

جایشان را به نسیمی می دهند

که خرامان

حجله می آراید

به باروری گل ها

به رویش سبزینه ها

تا بهار بخندد

به خستگی ی برف و تگرگ

به آب شدن یخ ها

و جاری شدن از دل چشمه سارها

تا ریشه ها و آوندها

رگبرگ ها و گلبرگ ها

تا همچنان

پنجره ای که گشوده ای

رو به آفتاب

به چشم انداز بهار

لبخند بزند