کاش ، آیینه دل دور و برش سنگ نداشت

ساعت گنگ زمان اینهمه آونگ نداشت

کاش تا ذائقه شعر پر از عشق شود

دفترم زخم دل و شعر بد آهنگ نداشت

از نبودت ، غزلم؛ نه نفسم می گیرد!

کاش تا نبض دلم با غم تو جنگ نداشت

کاشکی عشق تمنای رسیدن می کرد

وصلش اندازه صد فاصله فرسنگ نداشت

کاشکی با  غم هجران تو جانم می رفت

کاش بیمار غمت یک دل دلتنگ نداشت

در رسیدن به رسیدن گذر از ثانیه ها

پای احساس قلم در قدمش لنگ نداشت

کاش دیوان دلم پر ز ردیف وصل و....

واژه قافیه ها در غزلم هنگ نداشت!

           زهرا علی بابایی