خـط مـی زنـم روزی تـمـام مشق هایت را

شـاید کـه فـهـمـیدم مــرام مـشـق هـایت را

بـردار از رخـسـارِافـکارت نقـاب آن روز

بـایـد بـسنـجـم انـسجـام مـشق هـایـت را

حس می کنم بـا اشک ِعشاق تو می شویند

شب های باران خورده ، بام مشق هایت را

این گونـه با اهـل ِزمین از عشق می گفتند

یا مـن چنین خواندم  پیام مشق هایت را ؟

این روز هـا مـجنون ترم وقتی که می دانم

لیـلا ! نخوانـد ابـن السـلام ، مشق هایت را

خـط می زنم از دفـتـرت نـام رقـیبـان را

شـایـد بــگیـرم انــتـقـام ِمـشـق هـایت را

یک نیمه ازعمرم برای عشق کافی نیست

بـاید بـمیـرم ، تـا قـیـامِ مشـق هـایـت را-

بـرپـا کنـم بـا صـور اسـرافیـل چـشمانت

زیـبـاتـرین حُسـن خـتام ِ مشق هـایت را

( رضا محمدصالحی )