زخمی زدند بر سر مولا و بعدازآن

تاریک شد تمامی دنیا و بعد ازآن

انس وملک به نوحه سرودند زخم او

خون گریه کرده اند چو دریا و بعدازآن

شدکوفه غرق خون سرش تاهمیشه ها

اما شده است دین حق احیا و بعدازآن

بر بام عشق نام علی جار می زنند

هم ساکنان سایه ی طوبی و بعدازآن

شیعه است اینکه داغ تو را دیده است،نه

نوح و خلیل و موسی و عیسی و بعدازآن

آتش گرفت خانه ی دلها چو دید که

آتش زدند خانه ی زهرا و بعد ازآن

مولاغریب وار به مسجد روانه شد

شمشیر بود و کینه ی اعدا و بعدازآن

در آسمان کوفه چوشق القمرشده است

گشتند کوفیان همه رسوا و بعدازآن