یعنی که هنوزم نشدم از  غمت آزاد

     طرحی نکشیدی ، که وصالی شود حاصل

      نفرین به نفوسی  که کند فاصله ایجاد

 بی حس شده را کی خبراز سردی و گرمی 

  ویران شده ام   بی خبری ،  خانه ات آ باد   

  مثلِ علفِ یخ زده ی بر لبِ جو یم   

   شاید برسد بویِ بهار از گذر باد

  گفتم بشوم عاشقِ  افسانه ی شیرین

  شاید بزند گل به سرم تیشه ی فرها د

  من نازک چون شیشه و توسخت نظرسنگ

   اقبالِ من از جبر به  دنبالِ  تو،  فریاد  

  انصاف نباشد شبِ  بی حاصلی ات را

 هر روز به گوشِ منِ  بیچاره  کشی  داد