سلام
درود بر شما بانو علی بابایی گرامی
دستمریزاد .
امروزه تعدادی در یک شعر کلمه ای مثل هجران می بینند بقیه شعر را یا نمی خوانند و یا با حالت تدافعی پیش می روند
اما نظر بنده اینطور نیست
هیچ کلمه ای فنا نشده باید خوب و بجا بکار برد
شعر یک زبان مخصوص خودش را دارد و بعضی کلمات ویژه شعر است شاید در محاورات روزمره بکار نرود .
اما در شعر جلوه خوبی دارد ..
در این زمینه نوعی افراط و تفریط وجود دارد
تعدادی الفاظ معمول در شعر قدما را کنار هم می چینند فقط برای درست کردن وزن شعر ..
و تعدادی با دیدن اینها چنان حالت تدافعی می گیرند که با دیدن یک کلمه رایج در شعر گذشتگان ، کل آن شعر ر ا کهنه خوانده و رد می کنند
این همان افراط و تفریط است
بقول مثل معروف:
تاس اگر نیک نشیند همه کس نرّاد است
باید گفت:
تاس را نیک نشاندن هنر نراد است .
واژه ها را باید خوب و دلنشین بکار برد
تا زنده شود ..نه اینکه از دم گلواژه های باغ شعر را درو کرده و دور بریزیم
.. این دو بیت را ببینید :
نه وصلت دیده بودم کاشکی ای گل نه هجرانت
که جانم در جوانی سوخت ای جانم بقربانت .
..
در خزان و هجر گل ای بلبل طبع حزین
خامُشی شرط وفا داری بود غوغا چرا
تا ابدالدهر زیبا و دلنشین هستند
که آن افراطیون می گویند عادت است
موفق و پیروز باشید شاعره بانوی خوش ذوق

سلام مجدد
و درود بر شاعره بانوی گرامی
بنده آن دیدگاه را در بخش نظر ها و برای تقدیر از شعر شما ارسال کرده بودم
حال چرا در بخش نقد ظاهر شده نمی دانم
شاید اشتباه در ارسال من بود
به هر حال برای شما شاعره گرامی آرزوی موفقیت دارم

درود بر شما