وقتی که از زمین وزمان سیر می شوم

در کنج دفترم خط وتصویر می شوم

بلعیده ام تما م  ورقهای روزگار

درابتدای کود کی ام پیر می شوم

آینده های شوم ! مرا قورت می دهند

در یک سکوت غمزده دلگیر می شوم

فردای من بدون تو در هم شکسته است

در کوره های درد تو زنجیر می شوم

صبح وسپیده آمده بی تو بدون رنگ

مرداد را شکسته تر از تیر میشوم

با من بساز آدم خوبی نبوده ام

 شرمنده ام که طعمه ی  تأ خیرمی شوم

فردا قطار می رسد ومن مسافرم

دست مرا بگیر که من زیرمی شوم

یک فصل مانده تا خط پایان انتظا ر

از موجهای مثبت تو شیر می شوم

دستی که بر سرم ید "والعصر" می کشد!

محکم دوباره عین اساطیر می  شوم

در پای اسب خود بپذیری مرا اگر

یک صبح جمعه جزو مشاهیر می شوم

در امــــــتداد جاده سبز عـــــبور تو

مثل چمن فشرده وتکثیر می شوم

حج منی و بعد طواف دو چشم تو

سر عا شقانه داده وتقصیر می شوم