به آتش بازی رقص قلم یارب دچارم کن

کمان بردار و امشب در غزل هایم شکارم کن

دل و این روح سرگردان، چه همراهی موهومی!

خزان بردار از تقویم دل جانا بهارم کن

ز شرح واقعه گویا دل آیینه می گیرد

انا الحق می زنم، حلاج وش بر روی دارم کن

تو را گم کرده ام بین غزل ها و پریشانم

بمیران این منیت را ، دوباره داغدارم کن

به عشق آسمان گاهی به باران بوسه خواهم زد

ببار ای ابر دلتنگی به جانم بی قرارم کن

تفال می زنم امشب  به دیوان غزل هایم

به شوق وصل جانان ای غزل بی اختیارم کن

چو صیادم تو بودی من به دام هجر افتادم

قفس سخت است  وغمگین است یارب بردبارم کن!

"زهرا علی بابایی"