به محمد حسين انصاري نژاد و به ياد شبهايي كه تا صبح شعر مي‌خوانديم.

شعر و شبهاي جنونم به تو نسبت دارد

قلم و كاغذ و دفتر به تو عادت دارد

 كاش مي‌آمدي از راه كه امروز دلم

قد يك مثنوي سرخ حكايت دارد

 آنقدر دور شدي دور كه چشمان من از

واژه ناخلف "رفت " شكايت دارد

 مثل اين است كه تقدير نه چندان خوبم

با جدايي شما عهد اخوت دارد

 ضرب ... تقسيم...  و هرجور ببيني به يقين

زندگي حاصل جمعي است كه قلت دارد

***

و اميد من بي حوصله در اين صحرا

رد پايي است كه با پاي تو نسبت دارد