تبسمی کن که این تماشا ،شکوه پهناوری بگیرد ترانه ای از ازل بخواند،ازآسمان دفتری بگیرد تبسمی تا دریچه ای بر شکوفه زار ازل گشایم ترنمی تا که با تو شعرم،طراوت دیگری بگیرد کلید باغ الست آنجا ،به جلوه طاووس مست آنجا زشرم قالوبلی دودستم ردای پیغمبری بگیرد درنگی آنجا به صبح خلقت ورای گندم گناه آدم که شعله ام با تمام عصیان،به باغ نیلوفری بگیرد حدوثی امابه هم بریزد تمام رویای شاعران را کسی می آید کسی می آید،ومی رود کشوری بگیرد فرشته مستی نمی شناسد،غزل پرستی نمی شناسد خدای من امشب او می آید،پیاله ازشاعری بگیرد بهمن88.بوشهر