از منامه تا ميانمار

بارديگر نگاهِ چشمِ زمان،شاهدِ بربريت دل آزار است
فوت انسانيت  رسيده و باز، موسم داغِ مرده بازار است
چه كسي گفته شهرآلوده است،چه كسي گفته شهرناامن است
همه جا ساكت است و بي ترديد،همه جا امنيت پديدار است
باز  در غزه مادري تبدار،باز  طفلي  صغير جان  داده..
ادعا كرده كدخداي شهير، زين خبرهاي كذب بيزار است
بازهم  گفته كدخداي كبير،همه جا امنِ امن چون بحرين
مثل اينكه  دوتا سه تا يمني ،زير خروارهاي  آوار است
داعشي يك توهم محض است،چه كسي ديده ماكه بيخبريم
راز همدستي من و قاتل !!!! ،زين قبيل اتهام بسيار است
دوسه روزي  خبر رسيده كه اي ...با مسلمان كمي بد عهدند
چه كنيم اين هم از خصوصيتِ دولتِ مصلحِ ميانمار است
كدخدا ادعا نموده كه باز ،آسمان صافِ صاف بي ابر است
اين هم از لطف شخصِ چوپانِ با وفا باصفا فداكار است
  راز و رمز نهفته اش اين است"ما چه اندازه لوكِ خوشبختيم"
 قصه هاي نگفته مانده زياد،نامه هاي نخوانده بسياراست

حسين غريب