دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

عشق تو کودک من بود، بزرگش کردم

عشق تو کودک من بود ، بزرگش کردم// بره ای بود که ناخواسته  گرگش کردم// لال می شد دهنم پلک که می خواباندی// آه تقصیر خودم بود سترگش کردم// شعر بودی که درون دهنم می آمد// عطر آغوش تو حتی به تنم می آمد// وا که می شد لبم از عشق سخن می گفتم// زنگ دیدار تو از هر سخنم می آمد// کم کم آویختمت کنج دلم گم نشوی// مال من باشی و دلداده ی مردم نشوی// دوست تر داشتمت ، سخت تقلا کردم// که اسیر هوس خوردن گندم نشوی// تو ولی آدم حوا نشدی، می فهمی؟// توی یک سینه فقط جا نشدی، می فهمی؟// می‌رسیدم فقط از عشق به ساحل آری// موج بودم که تو دریا نشدی، می فهمی؟// عشق تو زاده که شد فاش نباید می شد// دستخوش با اگر و کاش نباید می شد// توی چشمان تو صد حرف مگو بود چرا؟// چشم می بستی و کنکاش نباید می شد// عشق تو کودک من بود، نمی خواستی ام// طفل بودی و کمی زود نمی خواستی ام// آه انگار که می سوخت تنت در آتش// شدم از رنج تو نابود، نمی خواستی ام// سالها می گذرد از غم یکدندگی ات// عاشقت بودم و تو در خم یکدندگی ات// سالها هی به تو من سیب تعارف کردم// تو شدی حیف ولی آدم یکدندگی ات// صدیقه کشتکار 96/11/26

---

---

   تاریخ ارسال  :   1396/11/29 در ساعت : 8:19:35   |  تعداد مشاهده این شعر :  488

---

---