مشکل نه از  من است نه از تار  موی  تو

حسی  دگر کشیده  مرا سمت  و  سوی  تو

 حسی شبیه تشنه ی در جستجوی آب

حسی شبیه رفع  عطش  از سبوی  تو

حسی  که  عاقبت  به  جنون  می کشد  مرا

آواره  می کند  نه  به صحرا  به  کوی  تو

اما  تو لب چو  عنچه ی  نشکفته  بسته ای

من بی  نصیبم  از تو  و از عطر و  بوی تو

حالا که لب به صحبت  من  وا نمی کنی

لب خوانی است سهم من از گفتگوی تو

با این عطش که من به تو دارم چه می شود؟

تکلیف    آرزوی    من    و     آبروی    تو