نگاه کن از آسمان کربلا ستاره می چکد

محرم آمده است و ماه خسته پاره پاره می چکد

محرم آمده است و بغض کرده آفتاب و پنجره

وَ از تمام ابرهای آسمان شراره می چکد

محرم آمده است و قصه های تلخ کودکانه اش

وَ مویه های نازک از گلوی گاهواره می چکد

صدای زنگ کاروان کربلا شنیده می شود

وَ شرم از جبین آب های این جهان دوباره می چکد

نگاه کن که در صلوهِ ظهرِ داغ ِ بیکرانه گی

به روح تشنه اش صدای نم نم اشاره می چکد

 وَ حجم پرده های بی شناسه گی عقب کشیده اند

وَ بر دل اش شمیم آسمانی نظاره می چکد

هوای کربلا معطر از حسین و خون او شده است

وَ بر تمام دشت شهد خنده ی بهاره می چکد

نگاه کن محرم از گذشته های کهنه آمده است

وَ خون زخم های تازه اش بر این هزاره می چکد