یک شاهی از آن مال و منالش نگذاشت

جز قرض برای هفت و سالش نگذاشت

البته دمش گرم مرا کاشت ولی

یک مشت پـِهِن بهر نهالش نگذاشت

هر چند مرا دوست نه داری  , نه نداری

هی ساختی اما به همین دار و نداری

هی خواستی از سلطه ی من بگذری اما

این قصه ی دریا ست و یک موج فراری

تو موجی و بد نیست که در موقع رفتن

یک بوسه به روی لب دریا بگذاری

یک موج که چینی است به پیشانی دریا

دریا خودمم پیر شدم پیر ِ تو آری!

نه ! موج منم ؛ موج که دلبسته ی دریا ست

دریا ! چه کنم تا تو به من دلبسپاری؟

یک موجم و یک غرقه ی دریام عجیب است

از غرق شده منتظر صبر و قراری

«ما زنده به آنیم که آرام نگیریم»

هر چند تلاشی است سراپا سرکاری

دریا شدم  و موج شدم موجی ِ موجی

از صحبت موجی که تو سر در نمیآری

یکبار تو دریایی و من موجم و... برعکس

یعنی : تو منی باخود من فرق نداری