خوش است فصل غم ما اگر فرا برسد//
مگر که قطره ی اشکی به داد ما برسد***
دل شکسته ما باب میل خلق و خداست//
به فکر شادی خلقیم تا خدا برسد***
بد آن سرور که بی یاد دوست دست دهد//
خوش آن غمی که از آن دوست با دعا برسد***
نشسته ام سر راهی غریب اما سبز//
خوش آن دمی که از این راه آشنا برسد***
دوباره غصه سراغ دل آمد از در عشق//
بیا که قصه ببینیم تا کجا برسد
کنار مشغله می خوانندت خدا به بهشت
سکوت کن کمی ای شهر تا صدا برسد!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بعله...
در این زمانه که هر کس به خویش مشغول است
خــــدا به داد دل دردمنـــــــــد مــــــــــــا بــرسد
ز بنـــده اش کــــه نشــد بهـــــر بنـــده آبی گرم
دعــــــــــــــا کنم که به دادم مگـــر خــــدا برسد...